Catalunya

Vermits ik me nu toch al eventjes in Catalunya verblijf, wordt het misschien eens tijd iets hierover te schrijven.
Zoals je misschien weet, is Catalunya een redelijk autonome staat binnen Spanje, met eigen taal, cultuur en alles erop en eraan. Gezien de Catalanen een vergaande geschiedenis hebben, en ze lang gedomineerd werden (tot eind de jaren '70) zijn ze erg trots op hun Catalaan-zijn. Zelf heb ik me nog niet echt verdiept in de hele (politieke) kwestie, maar als ik er met mijn Catalaanse vriendjes over praat, zit het toch erg diep, heel emotioneel allemaal. Maar misschien ook logisch; nog niet zolang geleden mocht het onderwijs niet in hun taal gegeven worden, werden boeken verbrand, was hun taal verboden etc. Naar 't schijnt leren ze in andere delen van Spanje aan dat Catalanen schlecht zijn... Als ik zeg dat ik van België ben, vragen ze meteen van welk deel, en op het antwoord 'het Vlaamse deel' knikken ze altijd begrijpend. Alsof alle Vlaming de onafhankelijkheid willen uitroepen.
Verder hebben de Catalanen ook heel wat leuke tradities en gebruiken. Je voelt echt dat ze een eigen cultuur hebben, veel meer dan wij. Als ik moet zeggen wat er typisch is aan Vlaanderen of België moet ik altijd heel lang denken; wat is onze cultuur eigenlijk? Hier heb je bijvoorbeeld de Castells, de menselijke kastelen van soms wel duizend verdiepen, calcotada (?) of Sant Jordi op 23 april; de dag van de boeken, de rozen en de liefde. Waar je mekaar een boek of een roos cadeau doet, het schijnt een levendige dag te zijn, let's see!


Verder ga ik graag naar den unief, vooral om de mensen eigenlijk. Van de Catalaanse les snap ik nog altijd niet zo veel (het komt door zijn mond!), en de lessen zijn soms zo chaotisch! We hebben honderd (groeps)taken, maar die veranderen ook altijd. Nu snap ik waarom alles hier op het laatste gat gedaan wordt: 1) het zijn gewoon té veel taken om alles grondig en goed te doen, en 2) de opdracht en inleverdatum verandert sowieso minstens één keer, dus best nog niet te veel op voorhand doen, geen weggesmeten werk!
Verder vind ik de sfeer op den unief gewoon leuk; er is heel veel studenteninspraak (of daar lijkt het toch op); ze houden asseambleas buiten, waar iedereen zijn zegje kan komen doen (meestal bereiden ze dan een staking voor), er is altijd veel te doen op de campus, er zijn veel grasjes en terrasjes en dat is met dit fijne weer wel heel aangenaam! Een foto van den unief heb ik eigenlijk nog niet, moet ik eens verandering in brengen :).

Vakantie & tripjes

Hoi luitjes!

Wat is er al allemaal gebeurd sinds mijn laatste schrijfsel?
Enkele weken geleden was het feest in Valencia: les falles. Dat duurt zo'n 19 dagen, maar de laatste vijf dagen is het vollen bak. Het werkt zo: iedere buurt maakt een falla, dat is een heel groot beeld van papier/karton/hout. Een beetje vergelijkbaar met de reuzen die wij hebben bij carnaval, met dat verschil dat ze hier duizend keer mooier zijn en op hun plaats blijven staan. Sommige wijken huren professionals in om hun falla te maken (de duurste koste 200.000euro ofzo). Er is dan een wedstrijd, en de falla die wint, wordt eerst verbrand. Die hele 6 dagen lang (misschien wel meer) is het feest in Valencia; van heide en ver komen mensen afgezakt om de fallas te bekijken en de feesten op straat. Je kunt je niet voorstellen hoeveel mensen er waren! Oja, er is ook héél veel vuurwerk en knallers (soort piraten, het is een spektakel voor het oor). Een of andere Erasmusorganisatie organiseerde een uitstap naar Valencia (350km), maar ze vertrokken al vroeg op zaterdagochtend en ik heb dan stage. Dus liftte ik met Aurora (mijn kotgenote) en Lola (een vriendin van haar) naar Valencia, waar we mijn vriendjes ontmoetten. We trokken nachtje door (er was vuurwerk, tal van concerten en straatdansjes all night long) en keerden zondagavond naar huis, ondertussen konden we nog even van het strand enzo genieten. We deden ook een poging om het knallerspektakel bij te wonen de zondag, maar door de miljoenen mensen konden we niet eens op het plein geraken waar het was. Maar het horen, dat konden we wel!

Een voorbeeld van een falla:


Vorige week was het Setmana Santa (paasvakantie); een weekje maar, en een week vroeger dan in België. Elisabeth kwam zaterdag en Jolien & Jolien vervoegden ons dinsdag. Het was heerlijk weer wat plat-west-vlaams te kunnen praten en taalmoptjes te kunnen maken. We speelden van toerist en aten vooral (van barbecue tot wok, siciliaans, tapas, brunch,...). Jup, het broekje spant alweer een beetje meer!

Zondag en maandag besloten Aurora en ik nog eens een tripje te doen, dit keer richting 't noorden. We vonden een couch op Couchsurfing en liftten richting Argelaguer, een minipinidorpje dicht bij Olot. In de bergen dus. Onze laatste lift vond rijden best wel leuk, en gidste ons in zijn auto door Girona, waar we even stopten om 'free hugs' te geven. Hij reed ons helemaal naar Argelaguer terwijl hij gewoon in Girona moest zijn, waarvoor dank, lieve man. In Argelaguer sliepen we bij een jongen die helemaal into Chinese geneeskunde, klanktherapie, natuur en moestuinen is, dus aten we biologisch-ecologisch en leerden we bij over mineralen en energieën enzo. We maakten een wandeling naar iets wat vroeger een labyrint was, maar jammergenoeg afgebroken moest worden voor de veiligheid, maar er zijn nog wel wat coole resten. Een man had 40 jaar beetje bij beetje een gans doolhof gebouwd, echt spectaculair. Met boomhutten, huisjes, torens, watervallen,... Hij groef ook eigenhandig een grot in een rotswand.
Daarna gingen we naar een éééle grote boom en een paar uitzichten en zo. Het was vooral heel relax even weg van de stad te zijn, eventjes volledig omringt door natuur, in de bergen tussen velden en bomen.
Die dag was het Pasen, dus werd de paaseierentraditie in eer gehouden! Gracias a de paaseitjes die Jolien&Jolien hadden meegebracht, kon er gezocht worden!
's avonds deden we klanktherapie, met didgeridoo's, klankschalen, belletjes, weet ik veel wat allemaal. De jongen zong ook op een eigenaardige manier en ik zweer dat ik dingen kon zien door de geluiden die hij opwekte.

De didgeridoo werd natuurlijk ook eens uitgeprobeerd:


Op maandag regende het, dus sliepen we uit. Daarna reden we naar de Pyreneëen, om de sneeuw op te zoeken.
En die vonden we! Daarna reed onze Couchsurf-host ons helemaal naar Barcelona, waar hij een nachtje bij ons logeerde.


Verder is the normal life weer begonnen; school & stage. Vooral veel schoolwerk ook, het leven van een Erasmus kan hard zijn.

Fancy phone

- Speciaal voor Lientje Van Claerenhout date ik deze blog up ;) -

Zoals sommigen misschien al zagen op Facebook, heb ik me afgelopen week een fancy phone aangeschaft. Zo-één met touchscreen en internet, heel modern allemaal. Ik kan er helemaal nog niet mee werken, een zin typen kost me uren, en ik snap ook nog niet goed hoe dat juist zit met internet en WIFI enzo. De reden van de aankoop is dat het hier pokkeduur is om te bellen en te sms'en, en iedereen hier Whatsapp heeft (dat is een online-app waarmee je praat via 't internet. Sms'en via 't internet dus, maar alleen op je phone. Een beetje de skype van het berichten-zenden). Omdat ik in contact wil staan met de rest van Barcelona, heb ik dus maar slaafs gevolgd =).
Verder is het ook handig om mijn mails/facebook te checken wanneer mijn maldito computer weer maar niet eens werkt. Een hele hoop goede redenen om mijn aankoop de legitimeren dus ;-).

Verder kan ik zeggen dat ik het hier echt heel fijn vind; ik voel me totaal niet op een vreemde plaats; ik voel me hier echt thuis! Ik ga graag naar den unief, zeker naar de twee lessen die ik heb in 'mijn' klas, want de mensen zijn echt fijn! Veel echte les hebben we nog niet gehad, vooral uitleg over alle soorten taken die we hebben en nog zullen krijgen. De taken, lessen, Catalaanse les én stage maakt het behoorlijk druk, ik heb soms amper tijd om te eten. En je mag je sociale omgeving niet vergeten natuurlijk!
In mijn stage ben ik nog altijd in de leer-alles-kennen-fase; de organisatie is zo groot en er zijn zo veel mensen! Ik zit in veel verschillende projecten en ik begrijp niet altijd alles, maar ik hoop binnenkort een grote eigen inbreng te hebben ;-)

Afgelopen donderdag was het hier trouwens Vaga, dat is een staking. Volgens mij vooral studentenstaking, maar het kan ook dat de vakbonden etc meededen. Ikzelf ben niet geweest -ik lag nog in mijn bed- maar volgens enkele van mijn stage ging het er nog wel hevig aan toe, met afvalcontainers in brand steken enzo. Reden van de Vaga was volgens mij dat ze besparen op (hoger) onderwijs, en de studenten willen Vrij Toegankelijk Onderwijs. Met anderen woorden; er was geen les. Denk ik toch, ik ben in ieder geval niet geweest. Volgens een meisje van mijn klas regelen de studenten met de trein dat de trein ofwel niet rijdt, ofwel dat de trein niet stopt aan de halte. Anders dreigen ze op de sporen te gaan liggen. Nog wel heftig allemaal.

Verder kan ik nog mededelen dat ik hier en énorme eetlust heb ontwikkeld. Ik hoef jullie niet te vertellen dat ik in België al een grote eter was, maar nu leef ik met een niet-overgaande honger. Ik snak de hele tijd door naar eten, vooral naar stokbrood-met-kaas. MMMMM njummie! Mijn pastaverbruik kent hier trouwens ook ongekende hoogtes, waarschijnlijk door de vele Italianen waarmee ik omga. Over Italianen gesproken, het wémelt er hier van! Maar voor mij geen probleem, 't zijn meestal hele leuke mensen!

Toedels!

Introducció

Hoi luitjes!

Ik heb besloten toch een soort van blog te schrijven [eigenlijk is dit mijn gerecycleerde Ecuadorblog ;)], omdat dit toch wel een handige manier is lots of people op de hoogte te houden. En om mijn eigen gedachten niet te vergeten.

Ik ben nu zo'n 2,5 weken in Barcelona, en het bevalt me aardig! Het is een mooie stad, met leuke mensen!
Barcelona op heeft, naar mijn mening, meer weg van Ecuador dan van België, bij momenten. Dit even ter zijde.

Ik volg hier een aantal vakken aan de Universitat Autònoma de Barcelona, wat zo'n 40 minuten met de trein is vanuit het centrum van de stad. En dan moet je eerst nog in het centrum geraken ;) U hoort het, ik ben een pendelaar geworden. Ik hoef er wel maar drie keer per week naar toe, dus dat valt allemaal goed mee. Nu eventjes vier keer, ik volg een cursus Catalaans. Over dat Catalaans, het is toch moeilijker dan gedacht. Als mensen heel snel spreken (of hun mond bijna niet opendoen, zoals mijne ene prof) is het echt heel lastig te volgen. Zeker ook in klas, als het academische termen zijn. Mijn eerste les die ik had was door de prof die niet articuleert, and I can tell you, ik verstond er geen reet van. Een andere les die ik heb is in het Spaans, en van de andere wil de prof de eerste lessen in het Spaans geven, hurray! Niet dat ik altijd álles versta in het Spaans, maar bon. Het onderwijs is hier toch wel wat anders georganiseerd; je moet veel meer werken doorheen het jaar, en de examens tellen voor minder mee. Voor elk vak heb ik minstens 1 groepswerk, en soms ook een individuele taak. Eentje doe ik met andere Erasmussers, bij de andere twee heb ik me geïntegreerd in een groepje van locals ;).
De campus hier is huge, er zijn gratis bussen om je van de ene kant naar de andere kant te rijden. Er zijn ook heel veel bibliotheken, en eentje heeft een enorme collectie aan films en series, hoe cool is dat? Ze werken ook niet met boetes als je te laat bent (want zo kunnen de rijken het zich permitteren hun boeken lang bij te houden), maar per dag dat je te laat bent kan je een dag niets uitlenen. I love that system. Er is ook heel veel te doen op de campus, of misschien is het omdat het semester nog maar begonnen is... .

Ik ben ondertussen ook met mijn stage begonnen (www.casaldelraval.org), het moet nog allemaal een beetje op gang komen, want de Catalanen zijn wel heel chill soms. Mijn stagemenor is heel vriendelijk, ik denk wel dat het in orde komt! Ik heb momenteel een zestal projecten waar ik aan zal meehelpen, maar ik weet niet of ik ze echt effectief alle zes ga doen. Het Catalaans maakt het wel echt moeilijk.

Ze zijn hier ook bang van de regen; toen we naar 't carnaval gingen kijken, begon het een beetje te spetteren en iedereen liep terstond weg. Handig voor ons, konden we op de eerste rij gaan staan ;-). Zaterdag moest ik ook naar een project van stage, maar omdat het regende, ging dat niet door. U hoort het, ik heb (onder andere) stage op zaterdagochtend. Wat wel een beetje jammer is, want er zijn veel leuke dingen te doen op vrijdagavond en in 't weekend heeft iedereen vrij en worden er uitstapjes gemaakt enzo... Maar swat, we will survive!

Veel toeristische dingen heb ik nog niet gedaan. De Rambla ken ik wel al vanbuiten, omdat ik er naast woon, maar voor de rest nog geen Sagrada Familia of Parque Guell gezien. Dat komt nog wel ;).
Het levensritme is hier toch wel wat anders, de namiddag begint rond 16h, en vaak eet ik pas voor avond rond 22, 23h.
Over het uitgaan; dat is hier vrij duur. Om te dansen moet je overal inkom betalen, minimum 10 euro. Soms krijg je er een drankje bij. Vaak is het met zo'n rij om binnen te geraken, net als in de films. Zeker in de echte clubs, waar het met dresscode is enzo. Maar daar gaan we eigenlijk nooit echt naartoe ;) De cafés sluiten hier om maximum 3uur. Meestal drinken we ergens bij iemand thuis, en tegen dat we daar weggeraken zijn de bars al toe. Dan dolen we wat rond, maar alle free stuff is dan toe, en belanden we bij iemand anders thuis waar we verder drinken =D. Omdat we allemaal Erasmussers zijn weten we de echt leuke bars nog niet zo goed zijn, we hebben dringend een local nodig om ons de weg te wijzen ;)

En om even de illusie weg te blazen; het is hier (nog) niet mediterraans warm! Gisteren was het echt freakin' cold, met koude regen, en je afvragen waarom je geen muts en wanten hebt meegenomen. Maar de zon komt, I can feel it!